Een stad vol verborgen parels, zou je het kunnen noemen. De binnenstad heb je namelijk zo ontdekt, maar wist je bijvoorbeeld al van de gezellige dakterrasjes in Overvecht, de plintcafés in Merwede of de groene oases in de Cartesiusdriehoek? Eigenlijk zijn zowel gezelligheid als rust nooit ver te zoeken in het knusse Utrecht 2030. De binnenstad is volledig autoluw, dus drukker en toch ruimer. Verspreid over de stad zitten kleine hubs vol cultuur en horeca. Alles aan de stad nodigt uit om te ontspannen of juist het leven te vieren.
Elke keer wat nieuws
In het kader van gezond stedelijk leven is Utrecht een interactieve stad geworden. Alles wat je ziet nodigt uit om iets te gaan doen – je wordt als het ware verleid om te genieten. In die interactieve stad gaat veel ook op tijdelijke basis. Dan popt er spontaan een terras, kunsttentoonstelling of podium op. Voor je het weet zijn die ook weer weg, om plaats te maken voor iets nieuws. Zo blijft het levendige Utrecht 2030 continu in beweging.
De Utrechter 2030 merkt het direct wanneer hij door het Lombokpark loopt op een zaterdagmiddag. Bij het paviljoen ziet hij dat een nieuwe kunsttentoonstelling haar intrek heeft genomen. Elke keer dat hij hier loopt, lijkt hij weer iets nieuws te zien in het paviljoen – het leeft er in ieder geval altijd. Vaak genoeg zijn er vergaderingen, of juist muziekoptredens. Soms loopt de kunst van het paviljoentje gewoon de openbare ruimte in. Dan staat er bijvoorbeeld ineens een trap die nergens heen gaat, je kunt het zo gek allemaal niet verzinnen. Er zal ongetwijfeld een gedachte achter zitten. De Utrechter 2030 wordt er in ieder geval telkens weer door verrast.
Elkaar ontmoeten
Genieten zit ‘m voor de wat oudere Utrechter 2030 onder andere in het feit dat ze niet enkel met ouderen in een gebouw woont. De onderste verdiepingen van de woontoren zijn het zorggedeelte waar ouderen wonen en prettige, persoonlijke zorg krijgen. Daarnaast is er bewust voor gekozen om de gemeenschappelijke ruimtes juist op deze verdiepingen te plaatsen. De ruimtes zijn zo ingericht dat er niet alleen ouderen voor de bingo komen, maar er juist ook veel starters van de hogere verdiepingen rondhangen. Jong en oud brengt er zijn uurtjes door en ontmoet elkaar hier, voert vrolijke gesprekken of speelt samen Monopoly. Dit zorgt voor een levendig sfeertje waar de Utrechter 2030 van opfleurt.
Graag gaat de Utrechter 2030 met haar vriendin lunchen in de binnenstad op de zaterdagmiddag. Waar ze dan precies gaan lunchen zien ze vanzelf wel weer, want veelal zijn er wel weer ergens nieuwe pop-upterrassen. Dat is het mooie aan de ruimte die er is sinds de binnenstad autovrij is gemaakt. Schone lucht en beweegruimte, tien jaar geleden had je er niet over durven dromen. Deze zaterdagmiddag eindigen de Utrechter 2030 en haar vriendin op het Janskerkhof, waar volop terrassen staan en dus nog ruim plek is. Sowieso zijn er wat cafétjes en kroegjes bijgekomen in de binnenstad, fijn wel dat de horeca daarmee niet meer uitpuilt van de mensen. Tof is ook dat tegenwoordig steeds meer horecagelegenheden samen evenementen organiseren, daar draaien ze gelijk allemaal extra omzet mee. Zoals dat dan gaat, blijven ze lange tijd hangen op het terras en is de zon al weer flink aan het dalen voordat ze huiswaarts gaan.
Niet elke Utrechter 2030 zoekt de drukte op, dat hoeft ook niet met de rust nabij. Neem het Smakkelaarspark, een heerlijk groene zone pal naast het centraal station. Reizigers stellen met regelmaat hun overstap uit om hier even fijn te kunnen lunchen. Door de hele stad worden hubs vol levendigheid afgewisseld met oases van rust. Dat is gelijk het voordeel van de Utrechtse pop-upcultuur: een plein kan de ene dag bruisen van de terrasjes of festiviteiten en de andere dag weer totaal tot rust zijn gekomen.
Erop uit
Altijd heeft hij er zin in als ze uit eten gaan. De kleine Utrechter 2030 woont met zijn ouders en zusje in Overvecht en dat is tegenwoordig misschien wel een van de hipste wijken om een hapje te gaan eten. Misschien is dat in eerste instantie niet zichtbaar, want al die restaurantjes zijn verborgen in de lucht. Veel oude woningflats In Overvecht zijn vervangen door modernere woontorens en in een aantal gevallen zijn daar gelijk restaurants op het dak bij gekomen. Eenmaal bij het restaurant kijkt de kleine Utrechter 2030 met grote ogen om zich heen. Hij ziet bij de ondergaande zon de skyline van Utrecht glimmen. Dat blijft magisch. Sinds Utrecht eindelijk heeft bedacht wat je allemaal wel niet met die daken kunt doen, is er een hele stad vol levendigheid op hoogte bij gekomen. Van tuintjes tot sportvelden tot kroegjes, het kan allemaal. Eigenlijk heb je nog niets van de stad gezien als je de daken nog niet op bent geweest.
De avond is gevallen en onze kunstzinnige Utrechter 2030 trekt erop uit. De nacht is tenslotte de beste tijd voor creativiteit. Veelal is hij te vinden in de ‘rafelranden’ van Utrecht: de gedeeltes van de stad waar hij zich het meest thuis voelt. Je zou ze kunnen zien als de plekken in de stad die de overheid zoveel mogelijk met rust laat, die plekken waar misschien net iets meer mag dan op andere plekken en waar het leven 24 uur per dag doorgaat. De regelluwe zones in winkelgebieden zijn er al langer, maar in de overheidsloze rafelranden is er pas echte vrijheid. Vanavond is hij in het Werkspoorkwartier, waar hij zijn werkruimte heeft. Hier maakt hij digitale en interactieve kunst met projecties die reageren op bewegingen van mensen. Het gebied zit vol met werkruimte voor creatieve bedrijvigheid en tegelijkertijd met plekken om na je werk even flink van het leven te genieten. Clubs waar je de nacht kunt doorhalen, kleine podia waar die ene band die je nog niet kent optreedt, knusse cafétjes waar je samen een drankje kunt drinken en zelfs een nachtwinkel waar je nog even wat te eten of te drinken kunt halen. In dat nachtwinkeltje komt de Utrechter 2030 na zijn nachtelijke werksessies vaak nog de verpleger of oom agent tegen die er ook een nachtdienst op heeft zitten.
Zo leeft de Utrechter 2030 in een bruisende stad waar iedereen kan genieten. Van levendige hotspots tot oases van rust, soms veranderend met de dag. Er popt van alles op, maar voor je weet is het weer weg. Als je het op de grond dan weer hebt gezien, ga je gewoon het dak op. Utrecht is een interactieve stad geworden waar ontmoeting centraal staat en gezelligheid de norm is geworden, zo leuk is het hier. Welkom in Utrecht 2030, een stad om van te genieten.